Wat is er positief aan ontslagen worden?

‘Kom kind niet huilen, we gaan een kopje koffiedrinken bij Brinkman.‘

‘Brinkman? Is dat niet veel te sjiek voor ons?’

‘Tuurlijk niet of wil je niet met mij gezien worden?’

‘Zeur niet! Ik zou niet weten waarom. Maar ik heb niet veel tijd, mijn verkering wacht op mij met kaartjes voor DSCB.’

‘Komt goed uit ik heb ook kaartjes en mijn verkering staat daar ook te wachten.

Toeval bestaat echt niet, de vriend van Karel werkt in Amsterdam bij Meinders confectiefabriek en volgens Karel kan hij iets voor mij betekenen. De koffie smaakt heerlijk, de band is weer geweldig en Jack belt mij zondagmorgen met de uitnodiging: Maandagmorgen precies om acht uur in de Tempelierstraat bij de tramhalte op hem wachten.

Een indrukwekkend groot grachtenhuis, een voorname man achter een houten bureau. Met lood in mijn schoenen en klamme handjes stel ik me voor.

‘Zo meisje dus jij wilt bij ons komen werken?  Vertel wat heb je in je mars?’

‘Steno en typen mijnheer en ik ben bezig met Engelse handelscorrespondentie, en ik heb twee jaar op kantoor gewerkt bij Gerzon.’

‘Getuigschrift?’

‘Nee mijnheer ik ben ontslagen.’

‘Dat is niet best, wat heb je uitgevreten?’

‘Niets mijnheer maar ik moest overwerken en...’

Een bulderende lach, pretoogjes ...

‘Oké meisje je hebt lef, dat is precies wat we nodig hebben. Jack heeft me alles al verteld. Morgenochtend precies half negen beginnen. Jij wordt onze nieuwe receptioniste. Jack gaat je alles uitleggen, inwerken en vandaag geeft hij je een rondleiding door het bedrijf.  Tot morgen.’

‘En gelukt?’ Vraagt Jack.

‘’Ja maar..?’

‘Kom op joh, geen gemaar. We gaan beginnen!’

Een lift brengt ons naar de bovenste verdieping: de snijkamer. Balen mooie stoffen, grote tafels, mannen met enge messen, Jack blijkt hier de chef te zijn.  Trap af,  verdieping lager: De deur van mijnheer van der Steeg, procuratiehouder volgende deur ratelende reken en schrijfmachines boekhouding en administratie, dat klink vertrouwd. Nog een deur: Giga lege zaal blijkt de modeshow ruimte...!

Begane grond: dat wordt dus mijn domein. Direct achter de voordeur een lange gang aan het eind een glazen deur met witte letters: RECEPTIE.  Hij sluit de deur, hangt een kaartje aan de buitenkant NIET STOREN, trekt een rolgordijn naar beneden en opent een la open van een bureau.  WERKOVEREENKOMST. Lees ik. Huiswerk Adriana, terwijl jij dit leest ga ik even broodjes halen aan de overkant.

Honderd gulden per maand, zie ik dat goed? En verder? Alweer textielpunten, of nee de coupons ontvangen en beheren?   Belangrijk: Bedrijfsleiders van modezaken ontvangen?  Oef! Zou van Beem van Gerzon ook langskomen?  Bonus: eens per maand een lap stof uitzoeken, zonder punten en gratis.

Waar zit het addertje onder het gras?

Wordt vervolgd