.
Kijk, opende hij zijn betoog. Kijk, zeg maar Joop hoor .... .. dat doen ze hier al zo’n 30 jaar. Snapt u dat nou, ik wil al heel lang eens over de grens met mijn vrouw, |
Beter zo.
Eens in de paar maanden moet ik even bij tanken. Meestal ga ik dan naar het plaatselijke café,
En zoek dan een hoekje uit waar je niet opvalt, maar toch kan deelnemen aan de gesprekken
die er plaats hebben. Zoals laatst, op een zaterdagmiddag na mijn wandeling door de buurt
belande ik in zo’n café. Ik bestelde iets te drinken, en al gauw zat ik midden in een gesprek met
een vaste klant. Kijk, opende hij zijn betoog. Kijk, zeg maar Joop hoor .... .. dat doen ze hier
al zo’n 30 jaar. Snapt u dat nou, ik wil al heel lang eens over de grens met mijn vrouw,
vervolgde hij zijn verhaal. Maar als ik er over begin, dan zegt ze, we moeten nog dit en we
moeten nog dat hebben, dus als je zo nodig naar het buitenland moet, dan ga je maar alleen. Nou laatst was onze televisie stuk, dus wij naar de winkel, en een nieuwe gekocht, zegt mijn vrouw zomaar uit het niets. of ga je liever naar Spanje Joop. Daar win je het niet van, van zo’n vrouw, dus ik Zeg mens, Zeur toch niet koop een goedkope televisie, pak de koffers in en we gaan. Nou dat had ik beter niet kunnen doen. Twee dagen ja echt hoor twee dagen heeft ze niet tegen me gesproken. Het was wel rustig moet ik zeggen, maar twee dagen is erg lang hoor, als je in zo’n klein huisje woont als wij.
Maar nu gaat het dan toch gebeuren, Tormolinos, ja van de kinderen hoor. Gekregen, om
dat ik mijn kinderen help met verbouwen in hun huis, samen hebben ze geld bij elkaar geraapt
voor de reis. Ze zijn allemaal goed terecht gekomen hoor, mijn oudste zoon is 41 die zit bij de
spoorwegen een top baan mag ik wel zeggen, hij is weinig thuis overwerk, snapt u, maar geld
zat. Alleen mijn dochter, even Was het stil . . . . . . . . . . .
.. Mijn dochter, ik weet het niet he, ja getrouwd hoor, en keurig netjes, heb ze van haar moeder, die loopt ook de hele dag met de stofdoek door het huis. Afijn haar man een goeie gozer daar niet van….. Maar soms ik weet het niet Hij is toch niet zoals mijn eigen zoon snapt u, ‘s nachts werkt hij als portier of zo, bij een soort van discotheek verdient goed, maar nogmaals ik weet het niet. Ik heb al zo dikwijls tegen hem gezegd, ga bij de spoorwegen werken. Of doe zoals je schoonvader ga naar de Hoogovens, daar is nog geld te verdienen. En ik weet het nu wel na 31 jaar in de ploegen, dat heb ik op mijn naam staan. Dat is toch niet mis dacht ik zo. Nee zeker niet Joop zij ik, en ik meende het, dat is niet mis. Uit dank dat ik het met hem eens was, schoof hij een vers biertje naar mij toe, ik proosten met hem, en nam een slok. Proost jongen, sprak hij . . . . . ...en o ja nog bedankt voor je raad.
Ook van deze schrijver
Laat je inspireren door de beste schrijvers en ontvang de nieuwste verhalen per mail!
Geef je op en je krijgt wekelijks een gratis verhaal opgestuurd.
De Verhalenmakers is een project met als belangrijkste doel: bijdragen aan verbinding.
Wij bieden een podium voor verhalen, schrijvers en professionals omdat we geloven in de kracht van storytelling.
Ben je een schrijver of wil je graag schrijven?
Meld je aan!
De Verhalenmakers
info [at] verhalenmakers.com
of ga naar de contactpagina
Leave a comment.