Verhalen uit Haarlems 1e Leefstraat

Hubertine: Wij wonen in een hele mooie straat. Dat was altijd al zo, maar nu is hij nog ietsje mooier geworden. Het begon eigenlijk al met de organisatie van de Leefstraat. Dit ging ineens in een stroomversnelling toen de gemeente met het idee kwam om de Leefstraat nog dit jaar te realiseren in plaats van voorjaar 2016 zoals wij zelf in gedachten hadden. Maar gezellige straat als wij zijn, organiseerden we gewoon een paar borrels en kreeg iedereen een taak. Ik vind het ongelofelijk dat we in zo’n korte tijd gezamenlijk de Leefstraat hebben georganiseerd. Het begon met het straatfeest, waar de weergoden ons toch nog enigszins goed gezind waren, ondanks de toch wel slechte voorspellingen. Vanaf dat moment zijn er zoveel activiteiten geweest, dat is teveel om in één alinea te beschrijven. Maar het allermooiste waren misschien nog wel de momenten die niet georganiseerd waren. Bijvoorbeeld als je thuis kwam uit je werk er altijd wel een paar buren aan het borrelen waren aan één van de picknicktafels. Of dat de kinderen samen huiswerk aan het maken waren. Of dat je op zondagochtend uit het raam (of op de groepsapp) keek en bleek dat iedereen weer gezellig buiten zat met een kopje koffie. Of dat je bezoek kreeg waarmee je ook gewoon buiten kon zitten en iedereen gezellig met elkaar praatte. Het was dit jaar dan wel in het najaar (we hopen natuurlijk dat het volgend jaar weer mag maar dan in het voorjaar), maar toch hebben we bijna alleen maar zon gehad. Eigenlijk is dat ook wel tekenend voor wonen in de Tweede Hogerwoerddwarsstraat: daar schijnt altijd de zon, zelfs als het regent.