(Droom)baan gevonden!

Een droombaan. Is dat niet precies wat het zegt: onecht, onhaalbaar, onbereikbaar. Vroeger als kind wist ik precies wat mijn droombaan was: eerst archeoloog, toen actrice en korte tijd wilde ik zelfs kluizenaar worden want dat klonk zo mooi. Helaas liet ik mijn dromen varen en koos voor een nuchtere basis, voor zekerheid en veiligheid, vertelt Heleen.

Je hart volgen

Frits kwam er snel achter dat de gekozen studie niks voor hem was: Na drie maanden studie Weg en Waterbouw klapte ik mijn boek Bouwstoffen voor het HTO dicht en wist: Dit gaat het niet worden! 

Grootste probleem: Hoe vertel ik dit thuis? Ik verzamelde al mijn moed, mijn moeder reageerde zoals ik had verwacht. “Ik heb net al die dure boeken gekocht, wat wil je dan...... PSYCHOLOGIE? Hoe kan je daar je geld mee verdienen?”

En ook Inemarie koos een studie waar geen brood in te verdienen was: ‘Toen ik op een informatiedag was voor de studie die ik zou gaan volgen, werd me al verteld dat niet veel mensen ook werk zouden vinden in dit vak: ontwikkelingssamenwerking. Eenmaal klaar vond ik inderdaad geen baan.’

Praktijkervaring opdoen

Inemarie vond wel twee werkervaringsplaatsen: Ik koos voor een kleine organisatie met een uitdagende taak: een jongerenuitwisseling naar Zimbabwe van begin tot eind organiseren en begeleiden. In dat jaar en de drie jaren erna als betaalde kracht heb ik ongelofelijk veel kunnen leren en doen: van nieuwe projecten opzetten, nieuwe verdienmodellen bedenken, stagiaires begeleiden, partners ondersteunen, fondsenwerving, persberichten schrijven tot trainingen geven. Het was de beste leerschool voor de praktijk.’ Ondertussen werkt ze alweer 10 jaar in het vak waarvoor ze had gestudeerd, maar waarvan iedereen dacht dat ze er geen werk in zou vinden.

Voor jezelf beginnen

Na zijn studie psychologie vond Frits niet meteen werk, maar een uitkering en besteedde hij zijn tijd aan het reageren op vacatures en zijn funkrockband. Via via kreeg ik een oproep om samen met andere werkloze psychologen te onderzoeken of wij een eigen onderneming konden starten. Op de eerste meeting in Amsterdam bleken de ideeën echter sterk te verschillen. Psycholoog 1 wilde hulp bieden aan gehandicapten, nummer 2 had voorkeur voor werken met kleine kinderen en nummer 3 wilde zich specialiseren in gedragstherapie maar had tot op dat moment alleen nog maar gewerkt met ratten...  Kort daarna besloot hij met een paar Haarlemse collega' s een zolderetage te huren en een praktijk te starten voor kortdurende hulpverlening. Inmiddels, 35 jaar later, ben ik mijn drukke praktijk aan het afbouwen en besteed veel tijd om mijn ervaring over te dragen aan een nieuwe generatie psychologen!

Durf te dromen

Heleen droomde van het schrijverschap en legde onlangs de laatste hand gelegd aan mijn eerste manuscript voor een kinderboek: Ja, ik ben bang voor de afwijzing van uitgevers. Maar dit is ook een droom en die zijn niet makkelijk en vanzelfsprekend. En ook komen ze niet uit door te hopen en te wachten. Dus ga ik mijn manuscript met trots en vol vertrouwen naar zo veel mogelijk uitgevers sturen.

Ze voegt toe: Nu, bijna 40 jaar oud, ben ik sinds een maand werkloos en weet ik een ding: een droombaan bestaat wél, maar het is iets waar je vurig in moet geloven en heel hard voor moet vechten.